အကယ္၍သာ

အကယ္၍သာ...

အရွင္ဥာဏိကာဘိဝံသ-

အကယ္၍ ေအာင္ျမင္မႈခ်မ္းသာနဲ႔ ဆုံးရႈံးမႈဆင္းရဲေတြကုိ ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့အခါ ဒါဟာ ေလာကဓံ တရားေတြပါလားရယ္လုိ႔တူညီတဲ့သေဘာထား ထားႏုိင္မယ္ဆိုရင္. . .

     “ၾကည့္စမ္းပါ အာနႏၵာ။ မဟာဓန သူေဌးသားဟာ ကုေဋ (၁၆ဝ ေသာပစၥည္းဥစၥာကို ျဖဳန္းတီး ၿပီး မယားကိုေခၚကာ ေတာင္းရမ္း စားေသာက္ ေနတယ္။ အကယ္၍မ်ား ပထမအရြယ္မွာ စီးပြားရွာခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူဟာဒီျမိဳ႕မွာ ပထမတန္းစား သူေဌးၾကီးျဖစ္လိမ့္မယ္။ ရဟန္းျပဳခဲ့မယ္ဆိုရင္ အရဟတၱဖိုလ္ကို ရလိမ့္မယ္။ သူ႕မယားဟာလည္း အနာဂါမိဖိုလ္ကိုရလိမ့္မယ္။    ဒါမွမဟုတ္ ...

    ဒုတိယအရြယ္မွာ စီးပြားရွာခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဒီျမိဳ႕မွာ ဒုတိယတန္းစား သူေဌးၾကီးျဖစ္လိမ့္မယ္။ ရဟန္းျပဳခဲ့မယ္ဆိုရင္ အနာဂါမ္ျဖစ္လိမ့္မယ္။ မယားက လည္း သကဒါဂါမ္ျဖစ္လိမ့္မယ္။

      ဒါမွမဟုတ္ တတိယအရြယ္မွာ စီးပြားရွာခဲ့မယ္ဆိုရင္လည္း တတိယတန္းစားသူေဌးၾကီးျဖစ္လိမ့္ဦးမယ္။ ရဟန္းျပဳခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သကဒါဂါမ္ျဖစ္လိမ့္မယ္။ မယားက ေသာတာပန္ျဖစ္လိမ့္မယ္။ အခုေတာ့ လူ႔စည္းစိမ္ေတြမွ ဆုတ္ယုတ္ခဲ့သလို ရဟန္းစည္းစိမ္ မဂ္ဖိုလ္မွလည္း ဆုတ္ယုတ္ခဲ့ရျပီ။ ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ ေရအိုင္ထဲက ၾကိဳးၾကာငွက္လို ျဖစ္ခဲ့ရရွာျပီ”။ ငယ္ရြယ္တုုံး အခ်ိန္ေကာင္းစဥ္မွာ ရွာသင့္တဲ့ ကုုသုုိလ္ ပညာ စီးပြားတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကုုိ မရွာပဲ ေပ်ာ္ပါးစားေသာက္ အခ်ိန္ျဖဳန္းတီးေနသူေတြကုုိ ဆုုံးမေလ့ရွိတဲ့ မဟာဓနသူေဌးသားအေၾကာင္းဝတၣဳဳ။

အကယ္၍သာ…

ဗုုဒၶကုုိၾကည္ညိဳသူ လူပုုဂၢိဳလ္မ်ားထဲမွာ အသာလြန္ဆုုံးသူရယ္လုုိ႔ အသိအမွတ္ျပဳရတဲ့ အဇာတ သတ္ဘုုရင္ကုုိလည္း သာမညဖလသုုတ္ေဒသနာ ေဟာၾကားၿပီးအဆုုံးမွာ ‘အကယ္၍သာ အဖ သတ္တဲ့ ပိတုုဃာတကကံ မရွိခဲ့ဘူးဆုုိလ်င္ အဇာတသတ္မင္းဟာ ဒီေနရာမွာ ေသာတာပန္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ႏုုိင္တယ္’ လုုိ႔ မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ဖူးတယ္။

 အေပါင္းအသင္းမွား ဆရာမွားဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အႏၲရာယ္ႀကီး ေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆုုံးမစကားဆုုိတဲ့အခါမ်ားမွာ ဥပမာေပးတတ္ၾကတဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုု။

အကယ္၍သာ…

မဟာဓနတုုိ႔ အဇာတသတ္တုုိ႔ဆုုိတာ အကယ္၍သာလုုိ႔ ဗုုဒၶကုုိယ္ေတာ္တုုိင္ ထုုတ္ေဖာ္ေျပာရ ေလေအာင္ သူတုုိ႔ေတြရဲ့ ခ်ိဳ႔ယြင္းမႈ မွားယြင္းတဲ့ လုုပ္ကုုိင္မႈ ပေယာဂ၀ိပတၱိေၾကာင့္ ဆုုံးရွဳံးၾကရ တဲ့ ထင္ရွားတဲ့အျဖစ္ေတြေပါ့။

  ငယ္စဥ္ပရိယတ္နယ္ပယ္မွာက်င္လည္စဥ္က ဓမၼပဒတုုိ႔၊ သာမညဖလသုုတ္တုုိ႔ကုုိေလ့လာခုုိက္ ဒီအကယ္၍သာဆုုိတဲ့အေၾကာင္းက စိတ္ထဲမွာ မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္ခဲ့တဲ့အရာမ်ား။ ပါဠိသဒၵါက်မ္း ကုုိေလ့လာေတာ့လည္း ႀကိယာတိပႏၷ-အျပဳအမူကာလလြန္အေၾကာင္းနဲ႔စပ္လုုိ႔ ဒီအကယ္၍သာ ဆုုိတာကုုိေလ့လာရျပန္တယ္။ ဒီအာခ်ာတ္ႀကိယာ ႀကိယာတိပႏၷအေၾကာင္းက စာသင္ သားငယ္ေတြအတြက္ နားလည္ဖုုိ႔ခက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ။ အဂၤလိပ္စာေပကုုိေလ့လာေတာ့ လည္း ဒီနဲ႔အလားတူ အဂၤလိပ္သဒၵါရဲ့ (if clause) က ႏွိပ္စက္ျပန္ေလတယ္။

   ေနာက္ပုုိင္းမွာလည္း အကယ္၍သာရယ္လုုိ႔ မၾကာခဏေတြးမိတတ္တယ္။ သုုိ႔ေပမယ့္ ဒီလုုိေတြးမိတတ္တာကေတာ့ မဟာဓနတုုိ႔ အဇာတသတ္တုုိ႔လုုိ လုုပ္သင့္တဲ့အလုုပ္တစ္ခုုကုုိ မလုုပ္ျဖစ္ခဲ့၊ မလုုပ္သင့္တဲ့အလုုပ္ကုုိ လုုပ္ခဲ့လုုိ႔ေတာ့ မဟုုတ္ခ့ဲပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး ပါဠိနဲ႔ အဂၤလိပ္သဒၵါ က်မ္းမ်ားသင္စဥ္ကလုုိ စိတ္ကုုိႏွိပ္စက္တဲ့ အကယ္၍လည္း မဟုုတ္ပါဘူး။

   အထက္ကအေၾကာင္းအရာမ်ားနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္လုုိ႔ ေျပာရမယ့္ အကယ္၍သာပါ။ တစ္ပါးတည္းေနရခ်ိန္မ်ားမွာ အေၾကာင္းတုုိက္ဆုုိ္င္လုုိ႔ အထက္ကဝတၳဳေလးေတြကုုိ သတိရမိတုုိင္း၊ ေဟာေျပာစရာႀကဳံလာလုုိ႔ ဥပမာအေနနဲ႔ အျခားသူမ်ားကုုိ ေျပာျဖစ္တုုိင္း “တကယ္လုုိ႔သာ ကုုိယ့္ဘဝမွာ ဝိပႆနာတရားကုုိ အတုုိင္းအတာအထိ ေၾကနပ္မႈရေအာင္ အခ်ိန္ေပးကာအားမထုုတ္ျဖစ္ခဲ့ဘူးဆုုိလ်င္ ခုုခ်ိန္မွာ ဘယ္လုုိမ်ားျဖစ္ေနပါ့။

    ဗုုဒၶနဲ႔ ဗုုဒၶအဆုုံးအမတရား အေပၚမွာ ယုုံၾကည္တဲ့ သဒၶါတရားက ခုုေလာက္နက္နက္ရွိဳင္းရွိဳင္း ျဖစ္ပါ့မလား၊ ဘဝတစ္သက္တာမွာ ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိ ေၾကနပ္အားရမႈျဖစ္ရျခင္းအခ်ိန္တစ္ခ်ိန္ကုုိ ပုုိင္ဆုုိင္ဖူးခဲ့တယ္လုုိ႔ ေတြးၿပီး ၾကည္ ႏူးေၾကနပ္ ျဖစ္ခဲ့ပါ့မလား” စသျဖင့္ အခါခါေတြးမိတတ္ပါတယ္။

  လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တည္ျခင္းရဲ့တန္ဖိုုး၊ သာသနာနဲ႔ ေတြ႔ႀကဳံျခင္းရဲ့ အဓိပၺါယ္ျပည့္ဝမႈ၊ တရားေတာ္မ်ားရဲ့ တန္ဖုုိးအနဂၣျပည့္ဝမႈ၊ ဒီလုုိ အရာေတြဟာ တကယ့္လက္ေတြ႔ဓမၼရသကုုိသာ မခံစားႏုုိင္ခဲ့လ်င္ ပီပီျပင္ျပင္သိႏုုိင္ပါ့မလားရယ္လုုိ႔လည္း စဥ္းစားမိတတ္ပါတယ္။ ခုုမ်ားမွာေတာ့ အကယ္၍သာ လုုိ႔ေတြးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဒီအေတြးကပင္ ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိေၾကနပ္မႈ ပုုိမုုိျဖစ္ရတယ္။

    ယေန႔ေခတ္ျမန္မာႏုုိင္ငံရဲ့ ဝိပႆနာသမုုိင္းေၾကာင္းထဲမွာ လုုံးဝခ်န္ထားလုုိ႔မရႏုုိင္မယ့္ ေက်းဇူး ရွင္ဆရာေတာ္တစ္ပါးကုုိ ထုုတ္ျပပါဆုုိလ်င္ ေက်းဇူးရွင္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးကုုိ ထုုတ္ျပရမွာပါ။ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားေခတ္မတုုိင္မီက ျမန္မာႏုုိင္ငံရဲ့ဝိပႆနာသမုုိင္းမွာ သူ႔ အတုုိင္း အတာနဲ႔သူ ထင္ရွားေတာ္မူတဲ့ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား အေျမာက္အမ်ားေပၚထြန္းခဲ့ဖူးပါတယ္။

     သုုိ႔ေပမယ့္ ထုုိထုုိဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားဟာ သူ႔ေနရာ သူ႔နယ္ပယ္အဝန္းအဝုုိင္းအတြင္း အနီးေနတပည့္ရဟန္းသံဃာအခ်ိဳ႔၊ ဒကာအခ်ိဳ႔နဲ႔သာ နယ္ပယ္က်ဥ္းက်ဥ္းမွာ ႀကိဳးစားပြားမ်ားအားထုုတ္ၾကတာသာမ်ားပါတယ္။ ကမၼ႒ာန္းဆုုိင္ရာက်မ္းဂန္မ်ားကုုိလည္း ျပဳစုုေကာင္းက ျပဳစုုၾကပါလိမ့္မယ္။

    သုုိ႔ေပမယ့္ သာမန္လူသားမ်ားနယ္ပယ္အထိ ဝိပႆနာတရားေတာ္မ်ား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ပ်ံ႔ႏွံ႔ေလေအာင္ မျဖန္႔ျဖဴးခဲ့ၾကပါဘူး။ အမ်ားစုုေသာ သူေတြအေနနဲ႔လည္း ဝိပႆနာတရားေတာ္ဆုုိတာ ရဟန္းေတာ္ေတြနဲ႔ ေလာကီကိစၥကေန ခြါထြက္လာတဲ့ သက္ႀကီးရြယ္အုုိ အမ်ိဳးသား အခ်ိဳ႔အတြက္ေလာက္သာလုုိ႔ မွတ္ယူထားခဲ့ၾကပါတယ္။

    မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီး မဟာစည္ရိပ္သာႀကီးမွာ တရားျပရာကစလုုိ႔ ျမန္မာျပည္တလႊားမွာ ထင္ရွားတဲ့ရိပ္သာႀကီးမ်ား ၿမိဳ့ရြာအႏွံ႔မွာ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီရိပ္သာမ်ားမွာေတာ့ ရဟန္း ေတာ္မ်ားသာမက အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီး လူႀကီးလူငယ္ အတန္းစုုံ အရြယ္စုုံကသူေတြ က်ယ္ က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ တရားေတာ္မ်ားကုုိ ရက္တုုိရက္ရွည္ ပြားမ်ားခြင့္ရလာခဲ့ၾကပါတယ္။ ရိပ္သာမ်ား ကလည္း အဝတ္အစား အေနအထုုိင္ စနစ္က်န သန္႔ရွင္းမႈကအစ ရိပ္သာတစ္ခုုမွာရွိသင့္တဲ့ ပုုံစံမ်ားနဲ႔ ျဖစ္လာပါတယ္။ ျမန္ျပည္တလႊားထင္ရွားတဲ့ ဒီရိပ္သာႀကီးမ်ားဟာ မဟာစည္ဆရာ ေတာ္ဘုုရားႀကီးရဲ့ ဥပနိႆကုုိခံယူၾကတဲ့ ရိပ္သာႀကီးမ်ားသာ အမ်ားဆုုံးျဖစ္ပါတယ္။

    ဒါတြင္မက စာေပတတ္ရဟန္းေတာ္မ်ား၊ ထင္ရွားတဲ့စာခ်ဆရာေတာ္မ်ားဟာ ရိပ္သာမ်ားမွာ ဝင္ေရာက္ၿပီး ရက္ရွည္တရားပြားမ်ားၾကတာမ်ိဳး အလ်င္ကဆုုိ သိပ္မ်ားမ်ား မရွိခဲ့ပါဘူး။ မဟာ စည္ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးလုုိ ရွင္လူအမ်ားေလးစားမႈခံ၊ အၾကည္ညိဳခံရတဲ့ဆရာေတာ္ႀကီး တရားစတင္ျပသခ်ိန္ကစလုုိ႔ စာေပတတ္ ပရိယတ္နယ္ပယ္က ထင္ရွားတဲ့ဆရာေတာ္ႀကီး ငယ္မ်ား ရိပ္သာမ်ားမွာ တရားဘာဝနာ ကုုိယ္တုုိင္ ပြားမ်ားၾကလုုိ႔ ပရိယတ္နဲ႔ ပဋိပတ္သံဃာ ေတာ္မ်ား အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာလည္း အလ်င္ကထက္ပုုိမုုိကူးလူးယွက္ႏြယ္လာကာ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ ပုုိမုုိနားလည္မႈ ေလးစားမႈမ်ားလည္း ပုုိလာပါတယ္။

    ရိပ္သာမ်ားမွာ ရက္ရွည္ရက္တုုိ တရားပြားမ်ားခြင့္ရၾကလုုိ႔ ဓမၼရသကုုိ ကုုိယ္တုုိင္အသိနဲ႔ ခံစားနားလည္ႏုုိင္တဲ့သူေတြလည္း အလ်င္ကထက္ မ်ားလာပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးရဲ့ ေက်းဇူးမ်ားနဲ႔ မကင္းတဲ့ ေကာင္းက်ိဳးအဆက္ဆက္မ်ားသာပါ။ ခုုေခတ္ခုုခါ ဟုုိဟုုိဒီဒီၿမိဳ့ရြာ နယ္ပယ္အႏွ႔ံ တရားစခန္းမ်ား မ်ားျပားလာျခင္းသည္ပင္လ်င္ လမ္းဦးထြင္ဆရာေတာ္ႀကီးနဲ႔ တုုိက္ရုုိက္မဟုုတ္သည့္တုုိင္ သြယ္ဝုုိက္လ်က္ေတာ့ ဆက္စပ္မႈရွိတယ္လုုိ႔ ေျပာႏုုိင္ပါမယ္။

 

ၿခဳံငုုံလုုိ႔ေျပာရလ်င္ျဖင့္ တကယ္လုုိ႔သာ ျမန္မာႏုုိင္ငံသာသနာသမုုိင္းမွာ ဝိပႆနာေရႊေခတ္ ဆုုိတာ ရွိခဲ့ဖူးတယ္ဆုုိလ်င္ ဒီေရႊေခတ္ရဲ့ ပဲ့ကုုိင္ရွင္၊ လမ္းဦးထြင္သူဟာ မဟာစည္ဆရာေတာ္ ဘုုရားႀကီးသာျဖစ္တယ္လုုိ႔ ေျပာမယ္ဆုုိ လြန္မယ္ မဟုုတ္ပါဘူး။

အမ်ားနဲ႔ုဆုုိင္တဲ့အေၾကာင္းကုုိ ေျပာၿပီးလုုိ႔ ကုုိယ္တစ္ဦးတည္းနဲ႔သာဆုုိင္တဲ့၊ ကုုိယ့္အေပၚ တင္ရွိေလတဲ့ ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးရဲ့ ေက်းဇူးတရား ကုုိလည္း အနည္းငယ္ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။

    အကယ္၍သာ အနႏၲေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးသာ ဗုုဒၶအဆုုံးအမ သတိပ႒ာန္တရားေတာ္မ်ားကုုိ စနစ္တက် က်ယ္ က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေဟာေျပာျပသမလုုပ္ခဲ့လုုိ႔ တရားရိပ္သာေတြ ျမန္ျပည္တလႊားမွာ မေပၚေပါက္ခဲ့ဘူးဆုုိလ်င္။ အထင္ႀကီးေလးစားစရာ တရားရိပ္သာ တစ္ခုုခုု မရွိခဲ့လုုိ႔ ဝိပႆနာရွဳမွတ္ပြားမ်ားျခင္းအလုုပ္ မလုုပ္ခဲ့ျဖစ္ဘူးဆုုိလ်င္။ တကယ့္ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ သႏၲိသုုခနယ္ေျမတစ္ေနရာ အမွန္တကယ္ ရွိတယ္ဆုုိတာ မ်က္ရမ္းမွန္းဆ ထင္ရာေျပာထားတဲ့အရာတစ္ခုုမဟုုတ္၊ တကယ္ရွိတဲ့ ေနရာတစ္ေနရာျဖစ္တယ္လုုိ႔ ေမွ်ာ္မွန္း ၾကည့္ႏုုိင္ တဲ့အသိ တရား မရခဲ့ဘူးဆုုိလ်င္၊ ဗုုဒၶကုုိၾကည္ညိဳမႈက သာမန္အမ်ားစုုေသာသူေတြလုုိပဲ စာသိနာသိေလာက္ကုုိ အေျခခံၿပီး အေပၚယံ ရွပ္ရွပ္ေလး ေလာက္မွ်သာပဲ ၾကည္ညိဳမႈ ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆုုိလ်င္၊ ရခဲလွတဲ့ လူ႔ဘဝ၊ ႀကဳံခဲလွတဲ့ ျမတ္ဗုုဒၶသာသနာ၊ နာခဲရတဲ့ အျမတ္တရား၊ ဒီအရာေတြနဲ႔ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ႀကဳံဆုုံရခဲ့ပါလ်က္ကယ္နဲ႔ ရႏုုိင္င္ခဲတဲ့ ဒီအျမတ္အခြင့္ အေရးေတြကုုိ မယူျဖစ္ခဲ့လုုိ႔ ဓမၼရသကုုိ အျပည့္အဝ မခံစားခဲ့ရ ဘူးဆုုိလ်င္ ဘယ္ေလာက္ ေတာင္ ဝမ္းနည္းဖြယ္ျဖစ္ရေလမလဲ။

ခုုလုုိေတြးမိေလတုုိင္း ဗုုဒၶအဆုုံးအမတရားေတြကုုိ ကုုိယ္ပုုိင္အသိနဲ႔ သိခဲ့ရလုုိ႔ တရားေတာ္ေတြ အေပၚမွာ မမွိတ္မသုုံယုုံၾကည္တဲ့ သဒၶါတရားရရွိခဲ့ရ။ တရားအသိကုုိအေျခခံလုုိ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့   ဘဝေနနည္းကုုိလည္း သိျမင္ခဲ့ရတယ္။ ေလာကရဲ့ေကာင္းဆုုိးႏွစ္တန္ ေလာကဓံအေပၚမွာလည္း အတန္ အသင့္မွ်တစြာ တုုန္႔ျပန္ႏုုိင္ခဲ့တယ္။ ဒါဟာ လူ႔ဘဝရရွိျခင္းရဲ့ အဓိပၺါယ္ျပည့္ဝမႈ တစ္ခုုလုုိ႔လည္း ယုုံၾကည္မိတယ္။ ကုုိယ့္ဘဝကုုိ ေက်နပ္မွဳျဖစ္ရ ေလေအာင္ ပံ့ပုုိးေထာက္ပံ့ ကူညီသူေတြထဲမွာ အဓိကတစ္ေနရာက ျဖစ္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးရဲ့ ဂုုဏ္ေက်းဇူးကုုိ ေအာက္ေမ့ ေနမိတတ္တယ္။ ေအာက္ေမ့မွဳနဲ႔အတူ ကုုိယ့္အေပၚတင္ရွိေနေလတဲ့ဆရာေတာ္ ဘုုရားႀကီးရဲ့ ေက်းဇူးဂုုဏ္ကုုိလည္း ဆပ္ဖုုိ႔လုုိေပတယ္ရယ္လုုိ႔ ခံစားမိတတ္တယ္။

  ဒီစာတမ္းေဆာင္းပါးတုုိေလးက ကုုိယ့္လုုိပဲ ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးရဲ့ ေက်းဇူးဂုုဏ္ကုုိ တုုိက္ရုုိက္ ျဖစ္ေစ၊ သြယ္ဝုုိက္လ်က္ျဖစ္ေစ ခံစားရဖူးတဲ့ တပည့္မ်ား ကုုိယ္စား စံလြန္ေတာ္မူသြားတဲ့ ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးအား အမွတ္တရ ျပန္လည္ေပးဆပ္ျခင္းျဖစ္ေစဖုုိ႔ ရည္ညႊန္းကာ ေရးသားပါ တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးရဲ့ ႏိႈင္းတုုမရမဲ့ အနႏၲေက်းဇူးဂုုဏ္မ်ား အတြက္ ျမဴမႈန္ေလးမွ်ေလာက္သာ ျပန္လည္ေပးဆပ္ႏုုိင္ျခင္းပဲ ျဖစ္ေပလိမ့္မယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီအနည္းငယ္ အတုုံ႔ျပန္လည္ေပးဆပ္ျဖစ္ျခင္းသည္ပင္လ်င္ ဒီအေနာက္တုုိင္းမွာ ေျပာတတ္ၾကသလုုိပဲ Better than nothing ဆုုိသလုုိ ဘာမွ မလုုပ္ျဖစ္တာထက္စာလ်င္ ခုုလုုိ အနည္းငယ္ေလးမွ် လုုပ္ျဖစ္တာသည္ကပင္လ်င္ အေကာင္းဆုုံးေသာ လုုပ္ေဆာင္မႈတစ္ခုုလုုိ႔ ဆုုိရမယ္ မဟုုတ္လား။

အကယ္၍သာ ခုုလိုုအနည္းငယ္ေလးမွ်ေလာက္ကုုိပင္လ်င္ မလုုပ္ျဖစ္ခဲ့ဘူးဆုုိလ်င္။                ။

ေမတၱာမ်ားျဖင့္

အရွင္သိရိႏၵ